dyszkantowy
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
dyszkantowy (not comparable, no derived adverb)
- (music, relational) boy soprano, boy treble
Declension[edit]
Declension of dyszkantowy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | dyszkantowy | dyszkantowa | dyszkantowe | dyszkantowi | dyszkantowe | |
genitive | dyszkantowego | dyszkantowej | dyszkantowego | dyszkantowych | ||
dative | dyszkantowemu | dyszkantowej | dyszkantowemu | dyszkantowym | ||
accusative | dyszkantowego | dyszkantowy | dyszkantową | dyszkantowe | dyszkantowych | dyszkantowe |
instrumental | dyszkantowym | dyszkantową | dyszkantowym | dyszkantowymi | ||
locative | dyszkantowym | dyszkantowej | dyszkantowym | dyszkantowych |
Further reading[edit]
- dyszkantowy in Polish dictionaries at PWN