dziejopisarz
Polish
Etymology
Pronunciation
Noun
dziejopisarz m pers
- (archaic) chronicler (one who writes a chronicle)
Declension
Declension of dziejopisarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dziejopisarz | dziejopisarze |
| genitive | dziejopisarza | dziejopisarzy / dziejopisarzów |
| dative | dziejopisarzowi | dziejopisarzom |
| accusative | dziejopisarza | dziejopisarzy / dziejopisarzów |
| instrumental | dziejopisarzem | dziejopisarzami |
| locative | dziejopisarzu | dziejopisarzach |
| vocative | dziejopisarzu | dziejopisarze |
Synonyms
- (chronicler): dziejopis, dziejopisca, kronikarz