dzierżawca

Polish

Etymology

From dzierżawa +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛrˈʐaf.t͡sa/

Noun

dzierżawca m pers (female equivalent dzierżawczyni)

1. tenant, leaseholder, lessee

Declension

Declension of dzierżawca

	singular	plural
nominative	dzierżawca	dzierżawcy/dzierżawce (deprecative)
genitive	dzierżawcy	dzierżawców
dative	dzierżawcy	dzierżawcom
accusative	dzierżawcę	dzierżawców
instrumental	dzierżawcą	dzierżawcami
locative	dzierżawcy	dzierżawcach
vocative	dzierżawco	dzierżawcy

Related terms

• dzierżawa
• dzierżawić

Further reading

• dzierżawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN