dziewiątynaćcie

Old Polish

Etymology

From dziewiąty +‎ -naćcie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /d͡ʑɛvjɑ̃tɨːnat͡ɕt͡ɕɛ/
• IPA^(key): (15^th CE) /d͡ʑɛvjɑ̃tɨnat͡ɕt͡ɕɛ/

Adjective

dziewiątynaćcie

1. nineteenth
   • 1930 [c. 1455], “I Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 24, 16:

     Y wiszedl pyrui lyos Ioiarib..., dzewyøtinaczcye Fateyas (exivit autem sors prima Joiarib..., decima nona Pheteia)

     [I wyszedł pirwy los Jojaryb..., dziewiątynaćcie Fatejas (exivit autem sors prima Joiarib..., decima nona Pheteia)]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “dziewiątynaćcie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN