dziw

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *divъ. Compare Czech div, Russian ди́во (dívo), Serbo-Croatian див.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑif/

Noun

dziw m inan

1. wonder

Declension

Declension of dziw

	singular	plural
nominative	dziw	dziwy
genitive	dziwu	dziwów
dative	dziwowi	dziwom
accusative	dziw	dziwy
instrumental	dziwem	dziwami
locative	dziwie	dziwach
vocative	dziwie	dziwy

Related terms

• (verbs) dziwić, dziwować
• (nouns) dziwadło, dziwak, dziwo, dziwoląg
• (adjectives) dziwaczny, dziwny

Further reading

• Template:R:PWN