eblanditus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of ēblandior.
Participle[edit]
ēblanditus (feminine ēblandita, neuter ēblanditum); first/second-declension participle
- flattered (obtained by flattery)
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēblanditus | ēblandita | ēblanditum | ēblanditī | ēblanditae | ēblandita | |
Genitive | ēblanditī | ēblanditae | ēblanditī | ēblanditōrum | ēblanditārum | ēblanditōrum | |
Dative | ēblanditō | ēblanditō | ēblanditīs | ||||
Accusative | ēblanditum | ēblanditam | ēblanditum | ēblanditōs | ēblanditās | ēblandita | |
Ablative | ēblanditō | ēblanditā | ēblanditō | ēblanditīs | |||
Vocative | ēblandite | ēblandita | ēblanditum | ēblanditī | ēblanditae | ēblandita |