emanatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /eː.maːˈnaː.ti.oː/, [eːmäːˈnäːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.maˈnat.t͡si.o/, [emäˈnät̪ː͡s̪io]
Noun
[edit]ēmānātiō f (genitive ēmānātiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ēmānātiō | ēmānātiōnēs |
Genitive | ēmānātiōnis | ēmānātiōnum |
Dative | ēmānātiōnī | ēmānātiōnibus |
Accusative | ēmānātiōnem | ēmānātiōnēs |
Ablative | ēmānātiōne | ēmānātiōnibus |
Vocative | ēmānātiō | ēmānātiōnēs |
Descendants
[edit]- French: émanation
- Italian: emanazione
- Portuguese: emanação
- Spanish: emanación
- ⇒ Bulgarian: емана́ция (emanácija)
- ⇒ English: emanation
- → Russian: эмана́ция (emanácija)
References
[edit]- “emanatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- emanatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.