emanaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of ēmānō.
Participle
[edit]ēmānātūrus (feminine ēmānātūra, neuter ēmānātūrum); first/second-declension participle
- about to emanate
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēmānātūrus | ēmānātūra | ēmānātūrum | ēmānātūrī | ēmānātūrae | ēmānātūra | |
Genitive | ēmānātūrī | ēmānātūrae | ēmānātūrī | ēmānātūrōrum | ēmānātūrārum | ēmānātūrōrum | |
Dative | ēmānātūrō | ēmānātūrō | ēmānātūrīs | ||||
Accusative | ēmānātūrum | ēmānātūram | ēmānātūrum | ēmānātūrōs | ēmānātūrās | ēmānātūra | |
Ablative | ēmānātūrō | ēmānātūrā | ēmānātūrō | ēmānātūrīs | |||
Vocative | ēmānātūre | ēmānātūra | ēmānātūrum | ēmānātūrī | ēmānātūrae | ēmānātūra |