emoriens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of ēmorior
Participle[edit]
ēmoriēns (genitive ēmorientis); third-declension one-termination participle
- To die off, to die, depart, decease, of things to become dead, to die:
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ēmoriēns | ēmorientēs | ēmorientia | ||
Genitive | ēmorientis | ēmorientium | |||
Dative | ēmorientī | ēmorientibus | |||
Accusative | ēmorientem | ēmoriēns | ēmorientēs ēmorientīs |
ēmorientia | |
Ablative | ēmoriente ēmorientī1 |
ēmorientibus | |||
Vocative | ēmoriēns | ēmorientēs | ēmorientia |
1When used purely as an adjective.