excubitus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of excubō.

Participle[edit]

excubitus (feminine excubita, neuter excubitum); first/second-declension participle

  1. slept outdoors
  2. kept watch

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative excubitus excubita excubitum excubitī excubitae excubita
Genitive excubitī excubitae excubitī excubitōrum excubitārum excubitōrum
Dative excubitō excubitō excubitīs
Accusative excubitum excubitam excubitum excubitōs excubitās excubita
Ablative excubitō excubitā excubitō excubitīs
Vocative excubite excubita excubitum excubitī excubitae excubita

References[edit]

  • excubitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • excubitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.