exilitas
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology 1[edit]
exīlis (“thin, meagre”) + -tās
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ekˈsiː.li.taːs/, [ɛkˈs̠iːlʲɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ekˈsi.li.tas/, [eɡˈziːlit̪äs]
Noun[edit]
exīlitās f (genitive exīlitātis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | exīlitās | exīlitātēs |
Genitive | exīlitātis | exīlitātum |
Dative | exīlitātī | exīlitātibus |
Accusative | exīlitātem | exīlitātēs |
Ablative | exīlitāte | exīlitātibus |
Vocative | exīlitās | exīlitātēs |
Etymology 2[edit]
See the etymology of the corresponding lemma form.
Participle[edit]
exilītās
References[edit]
- “exilitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “exilitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers