exprobrandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of exprōbrō.
Participle[edit]
exprōbrandus (feminine exprōbranda, neuter exprōbrandum); first/second-declension participle
- which is to be reproached
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | exprōbrandus | exprōbranda | exprōbrandum | exprōbrandī | exprōbrandae | exprōbranda | |
Genitive | exprōbrandī | exprōbrandae | exprōbrandī | exprōbrandōrum | exprōbrandārum | exprōbrandōrum | |
Dative | exprōbrandō | exprōbrandō | exprōbrandīs | ||||
Accusative | exprōbrandum | exprōbrandam | exprōbrandum | exprōbrandōs | exprōbrandās | exprōbranda | |
Ablative | exprōbrandō | exprōbrandā | exprōbrandō | exprōbrandīs | |||
Vocative | exprōbrande | exprōbranda | exprōbrandum | exprōbrandī | exprōbrandae | exprōbranda |