exsecrabilis
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From exsecror (“curse, detest”) + -bilis (“-(a)ble”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ek.seˈkraː.bi.lis/, [ɛks̠ɛˈkräːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ek.seˈkra.bi.lis/, [eɡzeˈkräːbilis]
Adjective
[edit]exsecrābilis (neuter exsecrābile); third-declension two-termination adjective
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | exsecrābilis | exsecrābile | exsecrābilēs | exsecrābilia | |
Genitive | exsecrābilis | exsecrābilium | |||
Dative | exsecrābilī | exsecrābilibus | |||
Accusative | exsecrābilem | exsecrābile | exsecrābilēs exsecrābilīs |
exsecrābilia | |
Ablative | exsecrābilī | exsecrābilibus | |||
Vocative | exsecrābilis | exsecrābile | exsecrābilēs | exsecrābilia |
References
[edit]- “exsecrabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “exsecrabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- exsecrabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.