exsultabilis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From exsultō (rejoice) +‎ -bilis (-able).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

exsultābilis (neuter exsultābile); third-declension two-termination adjective

  1. (Late Latin) worthy of rejoicing, causing joy
    • 5th century, Maximus of Turin, Homiliae 78.250:
      Bene et congrue in hac die, quam nobis beati patris nostri hujus ad paradisum transitus exsultabilem reddit, praesentis psalmi versiculum decantavimus []
      On this day, which the passage of this our blessed father to paradise has rendered worthy of rejoicing to us, we have rightly and properly sung a verse of the present psalm []

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative exsultābilis exsultābile exsultābilēs exsultābilia
Genitive exsultābilis exsultābilium
Dative exsultābilī exsultābilibus
Accusative exsultābilem exsultābile exsultābilēs
exsultābilīs
exsultābilia
Ablative exsultābilī exsultābilibus
Vocative exsultābilis exsultābile exsultābilēs exsultābilia

References[edit]