fásáil

Irish

Etymology

From English face +‎ -áil.

Verb

fásáil (present analytic fásálann, future analytic fásálfaidh, verbal noun fásáil, past participle fásáilte)

1. (sewing) face
2. (metallurgy) face off

Conjugation

conjugation of fásáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	fásálaim	fásálann tú; fásálair†	fásálann sé, sí	fásálaimid	fásálann sibh	fásálann siad; fásálaid†	a fhásálann; a fhásálas / a bhfásálann*	fásáiltear
	past	d'fhásáil mé; d'fhásálas / fhásáil mé‡; fhásálas‡	d'fhásáil tú; d'fhásálais / fhásáil tú‡; fhásálais‡	d'fhásáil sé, sí / fhásáil sé, sí‡	d'fhásálamar; d'fhásáil muid / fhásálamar‡; fhásáil muid‡	d'fhásáil sibh; d'fhásálabhair / fhásáil sibh‡; fhásálabhair‡	d'fhásáil siad; d'fhásáladar / fhásáil siad; fhásáladar‡	a d'fhásáil / ar fhásáil*	fásáladh
	past habitual	d'fhásálainn / fhásálainn‡; bhfásálainn‡‡	d'fhásáilteá / fhásáilteá‡; bhfásáilteᇇ	d'fhásáladh sé, sí / fhásáladh sé, sí‡; bhfásáladh sé, s퇇	d'fhásálaimis; d'fhásáladh muid / fhásálaimis‡; fhásáladh muid‡; bhfásálaimis‡‡; bhfásáladh muid‡‡	d'fhásáladh sibh / fhásáladh sibh‡; bhfásáladh sibh‡‡	d'fhásálaidís; d'fhásáladh siad / fhásálaidís‡; fhásáladh siad‡; bhfásálaidís‡‡; bhfásáladh siad‡‡	a d'fhásáladh / a bhfásáladh*	d'fhásáiltí / fhásáiltí‡; bhfásáilt퇇
future		fásálfaidh mé; fásálfad	fásálfaidh tú; fásálfair†	fásálfaidh sé, sí	fásálfaimid; fásálfaidh muid	fásálfaidh sibh	fásálfaidh siad; fásálfaid†	a fhásálfaidh; a fhásálfas / a bhfásálfaidh*	fásálfar
conditional		d'fhásálfainn / fhásálfainn‡; bhfásálfainn‡‡	d'fhásálfá / fhásálfá‡; bhfásálfᇇ	d'fhásálfadh sé, sí / fhásálfadh sé, sí‡; bhfásálfadh sé, s퇇	d'fhásálfaimis; d'fhásálfadh muid / fhásálfaimis‡; fhásálfadh muid‡; bhfásálfaimis‡‡; bhfásálfadh muid‡‡	d'fhásálfadh sibh / fhásálfadh sibh‡; bhfásálfadh sibh‡‡	d'fhásálfaidís; d'fhásálfadh siad / fhásálfaidís‡; fhásálfadh siad‡; bhfásálfaidís‡‡; bhfásálfadh siad‡‡	a d'fhásálfadh / a bhfásálfadh*	d'fhásálfaí / fhásálfaí‡; bhfásálfa퇇
subjunctive	present	go bhfásála mé; go bhfásálad†	go bhfásála tú; go bhfásálair†	go bhfásála sé, sí	go bhfásálaimid; go bhfásála muid	go bhfásála sibh	go bhfásála siad; go bhfásálaid†	—	go bhfásáiltear
	past	dá bhfásálainn	dá bhfásáilteá	dá bhfásáladh sé, sí	dá bhfásálaimis; dá bhfásáladh muid	dá bhfásáladh sibh	dá bhfásálaidís; dá bhfásáladh siad	—	dá bhfásáiltí
imperative		fásálaim	fásáil	fásáladh sé, sí	fásálaimis	fásálaigí; fásálaidh†	fásálaidís	—	fásáiltear
verbal noun		fásáil
past participle		fásáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

fásáil f (genitive singular fásála, nominative plural fásálacha)

1. verbal noun of fásáil
2. (sewing) facing

Declension

Declension of fásáil

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative fásáil fásálacha Vocative a fhásáil a fhásálacha Genitive fásála fásálacha Dative fásáil fásálacha

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an fhásáil na fásálacha Genitive na fásála na bhfásálacha Dative leis an bhfásáil don fhásáil leis na fásálacha

Derived terms

• idirfhásáil f (“interfacing”)

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “fásáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN