försmäkta
Appearance
Swedish
[edit]Etymology
[edit]Derived from Middle Low German vorsmechten. By surface analysis, för- + smäkta. Cognate of Danish forsmægte, German verschmachten.
Verb
[edit]försmäkta (present försmäktar, preterite försmäktade, supine försmäktat, imperative försmäkta)
Conjugation
[edit]active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | försmäkta | — | ||
supine | försmäktat | — | ||
imperative | försmäkta | — | ||
imper. plural1 | försmäkten | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | försmäktar | försmäktade | — | — |
ind. plural1 | försmäkta | försmäktade | — | — |
subjunctive2 | försmäkte | försmäktade | — | — |
present participle | försmäktande | |||
past participle | försmäktad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.