factitaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of factitō.
Participle[edit]
factitātūrus (feminine factitātūra, neuter factitātūrum); first/second-declension participle
- about to practise
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | factitātūrus | factitātūra | factitātūrum | factitātūrī | factitātūrae | factitātūra | |
Genitive | factitātūrī | factitātūrae | factitātūrī | factitātūrōrum | factitātūrārum | factitātūrōrum | |
Dative | factitātūrō | factitātūrō | factitātūrīs | ||||
Accusative | factitātūrum | factitātūram | factitātūrum | factitātūrōs | factitātūrās | factitātūra | |
Ablative | factitātūrō | factitātūrā | factitātūrō | factitātūrīs | |||
Vocative | factitātūre | factitātūra | factitātūrum | factitātūrī | factitātūrae | factitātūra |