fericulus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From ferus (“wild”) + -culus (diminutive suffix).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /feˈri.ku.lus/, [fɛˈrɪkʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /feˈri.ku.lus/, [feˈriːkulus]
Adjective
[edit]fericulus (feminine fericula, neuter fericulum); first/second-declension adjective
- diminutive of ferus; somewhat wild
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fericulus | fericula | fericulum | fericulī | fericulae | fericula | |
Genitive | fericulī | fericulae | fericulī | fericulōrum | fericulārum | fericulōrum | |
Dative | fericulō | fericulō | fericulīs | ||||
Accusative | fericulum | fericulam | fericulum | fericulōs | fericulās | fericula | |
Ablative | fericulō | fericulā | fericulō | fericulīs | |||
Vocative | fericule | fericula | fericulum | fericulī | fericulae | fericula |
References
[edit]- “fericulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fericulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.