finnkval
Norwegian Nynorsk
Etymology
From finne (“fin”) + kval (“whale”).
Pronunciation
Noun
finnkval m (definite singular finnkvalen, indefinite plural finnkvalar, definite plural finnkvalane)
- a fin whale, finback Balaenoptera physalus
- 1940, Jon Auklend, Norsk soge - med innskot om grannefolka:
- Då såg han mykje kval. Difor tok han til å veida finnkval nord i Ishavet med eimbåt.
- He saw a lot of whales then. Therefore he started hunting fin whale north in the Arctic Ocean with a steamboat.
- Då såg han mykje kval. Difor tok han til å veida finnkval nord i Ishavet med eimbåt.
- 1940, Jon Auklend, Norsk soge - med innskot om grannefolka:
References
- “finnkval” in The Nynorsk Dictionary.