foraminatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /fo.raː.miˈnaː.tus/, [fɔräːmɪˈnäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /fo.ra.miˈna.tus/, [forämiˈnäːt̪us]
Adjective
[edit]forāminātus (feminine forāmināta, neuter forāminātum); first/second-declension adjective
- (Late Latin) foraminate, having openings
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | forāminātus | forāmināta | forāminātum | forāminātī | forāminātae | forāmināta | |
Genitive | forāminātī | forāminātae | forāminātī | forāminātōrum | forāminātārum | forāminātōrum | |
Dative | forāminātō | forāminātō | forāminātīs | ||||
Accusative | forāminātum | forāminātam | forāminātum | forāminātōs | forāminātās | forāmināta | |
Ablative | forāminātō | forāminātā | forāminātō | forāminātīs | |||
Vocative | forāmināte | forāmināta | forāminātum | forāminātī | forāminātae | forāmināta |
References
[edit]- foraminatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “foraminatus”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC