gângurit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of gânguri.
Noun[edit]
gângurit n (uncountable)
Declension[edit]
declension of gângurit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) gângurit | gânguritul |
genitive/dative | (unui) gângurit | gânguritului |
vocative | gânguritule |
Verb[edit]
gângurit (past participle of gânguri)