gündüz

See also: Gündüz

Azerbaijani

Etymology

From Old Anatolian Turkish كوندوز (gündüz), ultimately from Proto-Turkic *küntüŕ (“at day, at daytime”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ɟynˈdyz], [d͡ʒynˈdyz]
• Hyphenation: gün‧düz

• Audio:

  (file)

Noun

gündüz (definite accusative gündüzü, plural gündüzlər)

1. daytime

Declension

Declension of gündüz

	singular	plural
nominative	gündüz	gündüzlər
definite accusative	gündüzü	gündüzləri
dative	gündüzə	gündüzlərə
locative	gündüzdə	gündüzlərdə
ablative	gündüzdən	gündüzlərdən
definite genitive	gündüzün	gündüzlərin

Possessive forms of gündüz

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	gündüzüm	gündüzlərim
sənin (“your”)	gündüzün	gündüzlərin
onun (“his/her/its”)	gündüzü	gündüzləri
bizim (“our”)	gündüzümüz	gündüzlərimiz
sizin (“your”)	gündüzünüz	gündüzləriniz
onların (“their”)	gündüzü or gündüzləri	gündüzləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	gündüzümü	gündüzlərimi
sənin (“your”)	gündüzünü	gündüzlərini
onun (“his/her/its”)	gündüzünü	gündüzlərini
bizim (“our”)	gündüzümüzü	gündüzlərimizi
sizin (“your”)	gündüzünüzü	gündüzlərinizi
onların (“their”)	gündüzünü or gündüzlərini	gündüzlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	gündüzümə	gündüzlərimə
sənin (“your”)	gündüzünə	gündüzlərinə
onun (“his/her/its”)	gündüzünə	gündüzlərinə
bizim (“our”)	gündüzümüzə	gündüzlərimizə
sizin (“your”)	gündüzünüzə	gündüzlərinizə
onların (“their”)	gündüzünə or gündüzlərinə	gündüzlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	gündüzümdə	gündüzlərimdə
sənin (“your”)	gündüzündə	gündüzlərində
onun (“his/her/its”)	gündüzündə	gündüzlərində
bizim (“our”)	gündüzümüzdə	gündüzlərimizdə
sizin (“your”)	gündüzünüzdə	gündüzlərinizdə
onların (“their”)	gündüzündə or gündüzlərində	gündüzlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	gündüzümdən	gündüzlərimdən
sənin (“your”)	gündüzündən	gündüzlərindən
onun (“his/her/its”)	gündüzündən	gündüzlərindən
bizim (“our”)	gündüzümüzdən	gündüzlərimizdən
sizin (“your”)	gündüzünüzdən	gündüzlərinizdən
onların (“their”)	gündüzündən or gündüzlərindən	gündüzlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	gündüzümün	gündüzlərimin
sənin (“your”)	gündüzünün	gündüzlərinin
onun (“his/her/its”)	gündüzünün	gündüzlərinin
bizim (“our”)	gündüzümüzün	gündüzlərimizin
sizin (“your”)	gündüzünüzün	gündüzlərinizin
onların (“their”)	gündüzünün or gündüzlərinin	gündüzlərinin

Derived terms

• gecə-gündüz (“day and night”)

Adverb

gündüz

1. by day, during the day

Further reading

• “gündüz” in Obastan.com.

Gagauz

Cyrillic		гӱндӱз

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish كوندوز (gündüz), from Proto-Turkic *küntüŕ. Compare Turkish and Azerbaijani gündüz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡynˈdyz/
• Hyphenation: gün‧düz

Noun

gündüz (definite accusative gündüzü, plural gündüzlär)

1. day, daytime

Declension

Declension of gündüz

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	gündüz	gündüzlär
definite accusative (belirtme)	gündüzü	gündüzleri
dative (yönelme)	gündüzä	gündüzlerä
locative (bulunma)	gündüzdä	gündüzlerdä
ablative (çıkma)	gündüzdän	gündüzlerin
genitive (tamlayan)	gündüzün	gündüzlerin

Adverb

gündüz

1. during the day, during daytime

   Synonym: gündüzün

Derived terms

• gündüzün

Related terms

• gün
• güneş

Further reading

• Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), “gündüz”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 75
• N. A Baskakov, editor (1972), “гӱндӱз”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 124
• Çebotar, Petri, Dron, Ion (2002) “gündüz”, in Gagauzça-Rusça-Romınca Sözlük [Gagauz-Russian-Romanian Dictionary]‎^[1], Chișinău: Pontos Press, →ISBN, page 289

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish كوندوز (gündüz, “daytime”), from Old Anatolian Turkish كوندوز (gündüz), ultimately from Proto-Turkic *küntüŕ (“at day, at daytime”).

Cognate with Old Turkic 𐰚𐰇𐰦𐰇𐰔 (kündüz, “by day”), Crimean Tatar kündüz, Kazakh күндіз (kündız), Kyrgyz күндүз (kündüz), Uzbek kunduz, Bashkir көндөҙ (köndöź), Turkmen gündiz (“by day”), Khakas кӱндес (kündes, “by day; at daytime, during one day”), Yakut күнүс (künüs, “by day”), Chuvash кӑнтӑр (kănt̬ăr, “noon”), etc.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɟynˈdyz/
• Hyphenation: gün‧düz

• Audio:

  (file)

Noun

gündüz (definite accusative gündüzü, plural gündüzler)

1. daytime
2. (Çorum) a dancing event made in the morning when a bride leaves home.

Declension

Declension of gündüz

singular plural nominative gündüz gündüzler definite accusative gündüzü gündüzleri dative gündüze gündüzlere locative gündüzde gündüzlerde ablative gündüzden gündüzlerden genitive gündüzün gündüzlerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular gündüzüm gündüzlerim 2nd singular gündüzün gündüzlerin 3rd singular gündüzü gündüzleri 1st plural gündüzümüz gündüzlerimiz 2nd plural gündüzünüz gündüzleriniz 3rd plural gündüzleri gündüzleri definite accusative singular plural 1st singular gündüzümü gündüzlerimi 2nd singular gündüzünü gündüzlerini 3rd singular gündüzünü gündüzlerini 1st plural gündüzümüzü gündüzlerimizi 2nd plural gündüzünüzü gündüzlerinizi 3rd plural gündüzlerini gündüzlerini dative singular plural 1st singular gündüzüme gündüzlerime 2nd singular gündüzüne gündüzlerine 3rd singular gündüzüne gündüzlerine 1st plural gündüzümüze gündüzlerimize 2nd plural gündüzünüze gündüzlerinize 3rd plural gündüzlerine gündüzlerine locative singular plural 1st singular gündüzümde gündüzlerimde 2nd singular gündüzünde gündüzlerinde 3rd singular gündüzünde gündüzlerinde 1st plural gündüzümüzde gündüzlerimizde 2nd plural gündüzünüzde gündüzlerinizde 3rd plural gündüzlerinde gündüzlerinde ablative singular plural 1st singular gündüzümden gündüzlerimden 2nd singular gündüzünden gündüzlerinden 3rd singular gündüzünden gündüzlerinden 1st plural gündüzümüzden gündüzlerimizden 2nd plural gündüzünüzden gündüzlerinizden 3rd plural gündüzlerinden gündüzlerinden genitive singular plural 1st singular gündüzümün gündüzlerimin 2nd singular gündüzünün gündüzlerinin 3rd singular gündüzünün gündüzlerinin 1st plural gündüzümüzün gündüzlerimizin 2nd plural gündüzünüzün gündüzlerinizin 3rd plural gündüzlerinin gündüzlerinin Predicative forms singular plural 1st singular gündüzüm gündüzlerim 2nd singular gündüzsün gündüzlersin 3rd singular gündüz gündüzdür gündüzler gündüzlerdir 1st plural gündüzüz gündüzleriz 2nd plural gündüzsünüz gündüzlersiniz 3rd plural gündüzler gündüzlerdir

Antonyms

• gece

Derived terms

• gündüz feneri
• gündüz gösterimi
• gündüz gözüyle
• gündüz külahlı, gece silahlı
• gündüzcü
• gündüzki
• gündüzleri
• gündüzleyin
• gündüzlü
• gündüzlük
• gündüzün

Adverb

gündüz

1. by day, during the day

Further reading

• “gündüz”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “gündüz”, in Nişanyan Sözlük
• “gündüz”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982
• Eren, Hasan (1999) “gündüz”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language]‎^[2] (in Turkish), Ankara: Bizim Büro Basım Evi