galić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *galiti. First attested in 1470.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɡalʲit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɡalʲit͡ɕ/

Verb

[edit]

galić impf

  1. to favour
    Synonyms: błożyć, pobłażać, przyjajać
    • 1877-1881 [1470], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 2620:
      Goszdi szobye gali
      [Kożdy sobie gali]

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “galić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN