gallicus
Latin
Etymology
From Gallia (“Gaul”) + -icus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈɡal.li.kus/, [ˈɡälːʲɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈɡal.li.kus/, [ˈɡälːikus]
Adjective
gallicus (feminine gallica, neuter gallicum, adverb gallicē); first/second-declension adjective (sometimes capitalised)
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | gallicus | gallica | gallicum | gallicī | gallicae | gallica | |
Genitive | gallicī | gallicae | gallicī | gallicōrum | gallicārum | gallicōrum | |
Dative | gallicō | gallicō | gallicīs | ||||
Accusative | gallicum | gallicam | gallicum | gallicōs | gallicās | gallica | |
Ablative | gallicō | gallicā | gallicō | gallicīs | |||
Vocative | gallice | gallica | gallicum | gallicī | gallicae | gallica |
Derived terms
Related terms
Descendants
References
- gallicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.