geminacja

See also: geminacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin geminātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡɛ.miˈna.t͡sja/
• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ge‧mi‧na‧cja

Noun

geminacja f

1. (phonetics) gemination (a phenomenon when a consonant is pronounced for an audibly longer period of time than is done normally)

   Synonym: podwojenie

Declension

Declension of geminacja

	singular	plural
nominative	geminacja	geminacje
genitive	geminacji	geminacji/geminacyj (archaic)
dative	geminacji	geminacjom
accusative	geminację	geminacje
instrumental	geminacją	geminacjami
locative	geminacji	geminacjach
vocative	geminacjo	geminacje

Further reading

• geminacja in Polish dictionaries at PWN