germaanium

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 10:13, 14 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Estonian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

germaanium (genitive germaaniumi, partitive germaaniumi or germaaniumit)

  1. germanium

Declension

Declension of germaanium (ÕS type 19/seminar, no gradation)
singular plural
nominative germaanium germaaniumid
accusative nom.
gen. germaaniumi
genitive germaaniumide
partitive germaaniumi germaaniume
germaaniumisid
illative germaaniumi
germaaniumisse
germaaniumidesse
germaaniumesse
inessive germaaniumis germaaniumides
germaaniumes
elative germaaniumist germaaniumidest
germaaniumest
allative germaaniumile germaaniumidele
germaaniumele
adessive germaaniumil germaaniumidel
germaaniumel
ablative germaaniumilt germaaniumidelt
germaaniumelt
translative germaaniumiks germaaniumideks
germaaniumeks
terminative germaaniumini germaaniumideni
essive germaaniumina germaaniumidena
abessive germaaniumita germaaniumideta
comitative germaaniumiga germaaniumidega
Declension of germaanium (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative germaanium
accusative nom.
gen. germaaniumi
genitive
partitive germaaniumit
illative germaaniumisse
inessive germaaniumis
elative germaaniumist
allative germaaniumile
adessive germaaniumil
ablative germaaniumilt
translative germaaniumiks
terminative germaaniumini
essive germaaniumina
abessive germaaniumita
comitative germaaniumiga