gniazdownik

Polish

gniazdowniki

Etymology

From gniazdo +‎ -ownik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡɲazˈdɔv.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: gniaz‧dow‧nik

Noun

gniazdownik m pers (female equivalent gniazdowniczka)

1. (colloquial, sociology) boomerang kid, parasite single (young adult who has moved back into the parental home after a period of independence)

   Synonym: bamboccione

Declension

Declension of gniazdownik

	singular	plural
nominative	gniazdownik	gniazdownicy/gniazdowniki (deprecative)
genitive	gniazdownika	gniazdowników
dative	gniazdownikowi	gniazdownikom
accusative	gniazdownika	gniazdowników
instrumental	gniazdownikiem	gniazdownikami
locative	gniazdowniku	gniazdownikach
vocative	gniazdowniku	gniazdownicy

Noun

gniazdownik m animal

1. (ornithology) altricial young bird, nestling

   Coordinate term: zagniazdownik

2. (falconry) eyas (young hawk or falcon in the nest, or that has not yet fledged, especially one that will be trained for falconry)

   Synonyms: gniezdnik, gnieźnik

Declension

Declension of gniazdownik

	singular	plural
nominative	gniazdownik	gniazdowniki
genitive	gniazdownika	gniazdowników
dative	gniazdownikowi	gniazdownikom
accusative	gniazdownika	gniazdowniki
instrumental	gniazdownikiem	gniazdownikami
locative	gniazdowniku	gniazdownikach
vocative	gniazdowniku	gniazdowniki

Related terms

adjectives

• gniazdowy

 

nouns

• gniazdko
• gniazdo
• gniazdowisko
• gniezdnik
• gnieźnik
• zagniazdownik

 

verbs

• gniazdować impf

 

Further reading

• gniazdownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gniazdownik in Polish dictionaries at PWN
• gniazdowniki in PWN's encyclopedia
• gniazdownik at Obserwatorium językowe Uniwersytetu Warszawskiego