grunningen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Bokmål

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

grunningen m or f

  1. definite masculine singular of grunning (Etymology 1)

grunningen m

  1. definite singular of grunning (Etymology 2)

Norwegian Nynorsk

[edit]

Noun

[edit]

grunningen m

  1. definite singular of grunning (Etymology 2)