gângurit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Past participle of gânguri.
Noun
[edit]gângurit n (uncountable)
Declension
[edit] declension of gângurit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) gângurit | gânguritul |
genitive/dative | (unui) gângurit | gânguritului |
vocative | gânguritule |
Verb
[edit]gângurit (past participle of gânguri)