Etymology[edit]
From Proto-Finnic *höö. Cognates include dialectal Finnish hyö and Veps hö.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /ˈhyø̯/
- Hyphenation: hüö
Pronoun[edit]
hüö
- they
References[edit]
- Miikul Pahomov (2016) “hüö”, in Учебный словарь литературного людиковского языка[1]