haça
Turkish
Etymology
Borrowed from Armenian խեչ (xečʻ).
Pronunciation
Noun
haça
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | haça | |
Definite accusative | haçayı | |
Singular | Plural | |
Nominative | haça | haçalar |
Definite accusative | haçayı | haçaları |
Dative | haçaya | haçalara |
Locative | haçada | haçalarda |
Ablative | haçadan | haçalardan |
Genitive | haçanın | haçaların |
References
- “haça”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “խէչ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press