hinnibundus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 20:00, 21 July 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

hinniō (neigh, whinny) +‎ -bundus

Pronunciation

Adjective

hinnibundus (feminine hinnibunda, neuter hinnibundum); first/second-declension adjective

  1. neighing
  2. constantly neighing

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative hinnibundus hinnibunda hinnibundum hinnibundī hinnibundae hinnibunda
Genitive hinnibundī hinnibundae hinnibundī hinnibundōrum hinnibundārum hinnibundōrum
Dative hinnibundō hinnibundō hinnibundīs
Accusative hinnibundum hinnibundam hinnibundum hinnibundōs hinnibundās hinnibunda
Ablative hinnibundō hinnibundā hinnibundō hinnibundīs
Vocative hinnibunde hinnibunda hinnibundum hinnibundī hinnibundae hinnibunda

References