huluskâr

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish خلوصكار (huluskâr). By surface analysis, hulus (“purity of heart”) +‎ -kâr (agent noun suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /hu.lusˈcaɾ/
• Hyphenation: hu‧lus‧kâr

Adjective

huluskâr (archaic)

1. pure-hearted

Declension

predicative forms of huluskâr

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	huluskârım	huluskâr mıyım?	huluskâr değilim	huluskâr değil miyim?
sen (you are)	huluskârsın	huluskâr mısın?	huluskâr değilsin	huluskâr değil misin?
o (he/she/it is)	huluskâr / huluskârdır	huluskâr mı?	huluskâr değil	huluskâr değil mi?
biz (we are)	huluskârız	huluskâr mıyız?	huluskâr değiliz	huluskâr değil miyiz?
siz (you are)	huluskârsınız	huluskâr mısınız?	huluskâr değilsiniz	huluskâr değil misiniz?
onlar (they are)	huluskâr(lar)	huluskâr(lar) mı?	huluskâr değil(ler)	huluskâr değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	huluskârdım	huluskâr mıydım?	huluskâr değildim	huluskâr değil miydim?
sen (you were)	huluskârdın	huluskâr mıydın?	huluskâr değildin	huluskâr değil miydin?
o (he/she/it was)	huluskârdı	huluskâr mıydı?	huluskâr değildi	huluskâr değil miydi?
biz (we were)	huluskârdık	huluskâr mıydık?	huluskâr değildik	huluskâr değil miydik?
siz (you were)	huluskârdınız	huluskâr mıydınız?	huluskâr değildiniz	huluskâr değil miydiniz?
onlar (they were)	huluskârdılar	huluskâr mıydılar?	huluskâr değildi(ler) / değillerdi	huluskâr değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	huluskârmışım	huluskâr mıymışım?	huluskâr değilmişim	huluskâr değil miymişim?
sen (you were)	huluskârmışsın	huluskâr mıymışsın?	huluskâr değilmişsin	huluskâr değil miymişsin?
o (he/she/it was)	huluskârmış	huluskâr mıymış?	huluskâr değilmiş	huluskâr değil miymiş?
biz (we were)	huluskârmışız	huluskâr mıymışız?	huluskâr değilmişiz	huluskâr değil miymişiz?
siz (you were)	huluskârmışsınız	huluskâr mıymışsınız?	huluskâr değilmişsiniz	huluskâr değil miymişsiniz?
onlar (they were)	huluskârmışlar	huluskâr mıymışlar?	huluskâr değilmiş(ler) / değillermiş	huluskâr değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	huluskârsam	huluskâr mıysam?	huluskâr değilsem	huluskâr değil miysem?
sen (if you)	huluskârsan	huluskâr mıysan?	huluskâr değilsen	huluskâr değil miysen?
o (if he/she/it)	huluskârsa	huluskâr mıysa?	huluskâr değilse	huluskâr değil miyse?
biz (if we)	huluskârsak	huluskâr mıysak?	huluskâr değilsek	huluskâr değil miysek?
siz (if you)	huluskârsanız	huluskâr mıysanız?	huluskâr değilseniz	huluskâr değil miyseniz?
onlar (if they)	huluskârsalar	huluskâr mıysalar?	huluskâr değilseler / değillerse	huluskâr değil miyseler?

Noun

huluskâr (definite accusative huluskârı, plural huluskârlar) (archaic, figurative)

1. sycophant, lackey

   Synonym: dalkavuk

Declension

Inflection
Nominative	huluskâr
Definite accusative	huluskârı
	Singular	Plural
Nominative	huluskâr	huluskârlar
Definite accusative	huluskârı	huluskârları
Dative	huluskâra	huluskârlara
Locative	huluskârda	huluskârlarda
Ablative	huluskârdan	huluskârlardan
Genitive	huluskârın	huluskârların

Derived terms

• huluskârane
• huluskârlık

 

Further reading

• “huluskâr”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu