imitandus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Future passive participle of imitō.

Participle[edit]

imitandus (feminine imitanda, neuter imitandum); first/second-declension participle

  1. which is to be imitated

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative imitandus imitanda imitandum imitandī imitandae imitanda
Genitive imitandī imitandae imitandī imitandōrum imitandārum imitandōrum
Dative imitandō imitandō imitandīs
Accusative imitandum imitandam imitandum imitandōs imitandās imitanda
Ablative imitandō imitandā imitandō imitandīs
Vocative imitande imitanda imitandum imitandī imitandae imitanda

References[edit]

  • imitandus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to set up some one as one's ideal, model: sibi exemplum alicuius proponere ad imitandum or simply sibi aliquem ad imitandum proponere