imponujący

Polish

Etymology

From imponować +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /im.pɔ.nuˈjɔn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: im‧po‧nu‧ją‧cy

Adjective

imponujący (comparative bardziej imponujący, superlative najbardziej imponujący, derived adverb imponująco)

1. impressive (making, or tending to make, an impression; having power to impress)

Declension

Declension of imponujący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	imponujący		imponująca	imponujące	imponujący	imponujące
genitive	imponującego		imponującej	imponującego	imponujących
dative	imponującemu		imponującej	imponującemu	imponującym
accusative	imponującego	imponujący	imponującą	imponujące	imponujących	imponujące
instrumental	imponującym		imponującą	imponującym	imponującymi
locative	imponującym		imponującej	imponującym	imponujących

Participle

imponujący (active adjectival)

1. active adjectival participle of imponować

Related terms

verbs

• imponować
• zaimponować

 

Further reading

• imponujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• imponujący in Polish dictionaries at PWN