indigentia
Latin
Etymology
Derived from indigēns (“needing, requiring”) + -ia.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /in.diˈɡen.ti.a/, [ɪn̪d̪ɪˈɡɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.diˈd͡ʒen.t͡si.a/, [in̪d̪iˈd͡ʒɛnt̪͡s̪iä]
Noun
indigentia f (genitive indigentiae); first declension
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | indigentia | indigentiae |
Genitive | indigentiae | indigentiārum |
Dative | indigentiae | indigentiīs |
Accusative | indigentiam | indigentiās |
Ablative | indigentiā | indigentiīs |
Vocative | indigentia | indigentiae |
Descendants
- French: indigence
- Italian: indigenza
- Spanish: indigencia
Participle
(deprecated template usage) indigentia
- nominative neuter plural of indigēns
- accusative neuter plural of indigēns
- vocative neuter plural of indigēns
References
- “indigentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “indigentia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- indigentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- indigentia in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016