ingrediens

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 08:38, 16 August 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: ingrédiens

Latin

Etymology

Present participle of ingredior.

Participle

ingrediēns (genitive ingredientis); third-declension one-termination participle

  1. entering
  2. beginning
  3. proceeding

Declension

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative ingrediēns ingredientēs ingredientia
Genitive ingredientis ingredientium
Dative ingredientī ingredientibus
Accusative ingredientem ingrediēns ingredientēs
ingredientīs
ingredientia
Ablative ingrediente
ingredientī1
ingredientibus
Vocative ingrediēns ingredientēs ingredientia

1When used purely as an adjective.


Norwegian Bokmål

Etymology

From Latin ingrediens, present particlple of ingredi.

Noun

ingrediens m (definite singular ingrediensen, indefinite plural ingredienser, definite plural ingrediensene)

  1. an ingredient

References


Norwegian Nynorsk

Etymology

From Latin ingrediens, present participle of ingredi.

Noun

ingrediens m (definite singular ingrediensen, indefinite plural ingrediensar, definite plural ingrediensane)

  1. an ingredient

References


Swedish

Etymology

From Latin ingredi.

Noun

ingrediens c

  1. ingredient

Declension

Declension of ingrediens 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative ingrediens ingrediensen ingredienser ingredienserna
Genitive ingrediens ingrediensens ingrediensers ingrediensernas