inimicatus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:19, 14 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Perfect passive participle of inimīcō

Participle

inimīcātus (feminine inimīcāta, neuter inimīcātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative inimīcātus inimīcāta inimīcātum inimīcātī inimīcātae inimīcāta
Genitive inimīcātī inimīcātae inimīcātī inimīcātōrum inimīcātārum inimīcātōrum
Dative inimīcātō inimīcātō inimīcātīs
Accusative inimīcātum inimīcātam inimīcātum inimīcātōs inimīcātās inimīcāta
Ablative inimīcātō inimīcātā inimīcātō inimīcātīs
Vocative inimīcāte inimīcāta inimīcātum inimīcātī inimīcātae inimīcāta

References