initiatus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 08:39, 16 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Perfect passive participle of initiō (begin, initiate).

Participle

initiātus (feminine initiāta, neuter initiātum); first/second-declension participle

  1. begun, originated, having been begun
  2. consecrated, having been initiated into

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative initiātus initiāta initiātum initiātī initiātae initiāta
Genitive initiātī initiātae initiātī initiātōrum initiātārum initiātōrum
Dative initiātō initiātō initiātīs
Accusative initiātum initiātam initiātum initiātōs initiātās initiāta
Ablative initiātō initiātā initiātō initiātīs
Vocative initiāte initiāta initiātum initiātī initiātae initiāta

References