inkunabuł

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin incūnābula.

Pronunciation

• IPA^(key): /iŋ.kuˈna.buw/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -abuw
• Syllabification: in‧ku‧na‧buł

Noun

inkunabuł m inan

1. (historical, printing) incunabulum, palaeotype (book, single sheet, or image that was printed before the year 1501 in Europe)

   Synonym: paleotyp

Declension

Declension of inkunabuł

	singular	plural
nominative	inkunabuł	inkunabuły
genitive	inkunabułu	inkunabułów
dative	inkunabułowi	inkunabułom
accusative	inkunabuł	inkunabuły
instrumental	inkunabułem	inkunabułami
locative	inkunabule	inkunabułach
vocative	inkunabule	inkunabuły

Derived terms

noun

• inkunabulistyka

 

Further reading

• inkunabuł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• inkunabuł in Polish dictionaries at PWN