inmutatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of inmūtō (“change, alter”).
Participle[edit]
inmūtātus (feminine inmūtāta, neuter inmūtātum); first/second-declension participle
- Alternative form of immūtātus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inmūtātus | inmūtāta | inmūtātum | inmūtātī | inmūtātae | inmūtāta | |
Genitive | inmūtātī | inmūtātae | inmūtātī | inmūtātōrum | inmūtātārum | inmūtātōrum | |
Dative | inmūtātō | inmūtātō | inmūtātīs | ||||
Accusative | inmūtātum | inmūtātam | inmūtātum | inmūtātōs | inmūtātās | inmūtāta | |
Ablative | inmūtātō | inmūtātā | inmūtātō | inmūtātīs | |||
Vocative | inmūtāte | inmūtāta | inmūtātum | inmūtātī | inmūtātae | inmūtāta |