innutriens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of innūtriō.
Participle
[edit]innūtriēns (genitive innūtrientis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | innūtriēns | innūtrientēs | innūtrientia | ||
Genitive | innūtrientis | innūtrientium | |||
Dative | innūtrientī | innūtrientibus | |||
Accusative | innūtrientem | innūtriēns | innūtrientēs innūtrientīs |
innūtrientia | |
Ablative | innūtriente innūtrientī1 |
innūtrientibus | |||
Vocative | innūtriēns | innūtrientēs | innūtrientia |
1When used purely as an adjective.