inpotens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

inpotēns (genitive inpotentis, superlative inpotentissimus); third-declension one-termination adjective

  1. Alternative form of impotēns

Declension[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative inpotēns inpotentēs inpotentia
Genitive inpotentis inpotentium
Dative inpotentī inpotentibus
Accusative inpotentem inpotēns inpotentēs inpotentia
Ablative inpotentī inpotentibus
Vocative inpotēns inpotentēs inpotentia