inpudens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

inpudēns (genitive inpudentis, comparative inpudentior, superlative inpudentissimus, adverb inpudenter); third-declension one-termination adjective

  1. Alternative form of impudēns

Declension

[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative inpudēns inpudentēs inpudentia
Genitive inpudentis inpudentium
Dative inpudentī inpudentibus
Accusative inpudentem inpudēns inpudentēs inpudentia
Ablative inpudentī inpudentibus
Vocative inpudēns inpudentēs inpudentia