insepultus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

īnsepultus (feminine īnsepulta, neuter īnsepultum); first/second-declension adjective

  1. unburied
  2. without burial rites

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnsepultus īnsepulta īnsepultum īnsepultī īnsepultae īnsepulta
Genitive īnsepultī īnsepultae īnsepultī īnsepultōrum īnsepultārum īnsepultōrum
Dative īnsepultō īnsepultō īnsepultīs
Accusative īnsepultum īnsepultam īnsepultum īnsepultōs īnsepultās īnsepulta
Ablative īnsepultō īnsepultā īnsepultō īnsepultīs
Vocative īnsepulte īnsepulta īnsepultum īnsepultī īnsepultae īnsepulta

References

[edit]
  • insepultus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insepultus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insepultus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.