insufflans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of īnsufflō

Participle[edit]

īnsufflāns (genitive īnsufflantis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsufflāns īnsufflantēs īnsufflantia
Genitive īnsufflantis īnsufflantium
Dative īnsufflantī īnsufflantibus
Accusative īnsufflantem īnsufflāns īnsufflantēs
īnsufflantīs
īnsufflantia
Ablative īnsufflante
īnsufflantī1
īnsufflantibus
Vocative īnsufflāns īnsufflantēs īnsufflantia

1When used purely as an adjective.