insuflans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of īnsuflō

Participle[edit]

īnsuflāns (genitive īnsuflantis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsuflāns īnsuflantēs īnsuflantia
Genitive īnsuflantis īnsuflantium
Dative īnsuflantī īnsuflantibus
Accusative īnsuflantem īnsuflāns īnsuflantēs
īnsuflantīs
īnsuflantia
Ablative īnsuflante
īnsuflantī1
īnsuflantibus
Vocative īnsuflāns īnsuflantēs īnsuflantia

1When used purely as an adjective.