intempestiv
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French intempestif and Latin intempestīvus.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
intempestiv m or n (feminine singular intempestivă, masculine plural intempestivi, feminine and neuter plural intempestive)
Declension[edit]
Declension of intempestiv
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | intempestiv | intempestivă | intempestivi | intempestive | ||
definite | intempestivul | intempestiva | intempestivii | intempestivele | |||
genitive/ dative |
indefinite | intempestiv | intempestive | intempestivi | intempestive | ||
definite | intempestivului | intempestivei | intempestivelor | intempestivilor |