intextus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of intexō.

Participle[edit]

intextus (feminine intexta, neuter intextum); first/second-declension participle

  1. interwoven, interlaced, plaited

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative intextus intexta intextum intextī intextae intexta
Genitive intextī intextae intextī intextōrum intextārum intextōrum
Dative intextō intextō intextīs
Accusative intextum intextam intextum intextōs intextās intexta
Ablative intextō intextā intextō intextīs
Vocative intexte intexta intextum intextī intextae intexta

References[edit]