ironisk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Danish[edit]

Adjective[edit]

ironisk

  1. ironic

Inflection[edit]

Inflection of ironisk
Positive Comparative Superlative
Indefinte common singular ironisk 2
Indefinite neuter singular ironisk 2
Plural ironiske 2
Definite attributive1 ironiske
1) When an adjective is applied predicatively to something definite, the corresponding "indefinite" form is used.
2) The "indefinite" superlatives may not be used attributively.

Related terms[edit]

References[edit]

Norwegian Bokmål[edit]

Etymology[edit]

From Ancient Greek [Term?] eironikos.

Adjective[edit]

ironisk (neuter singular ironisk, definite singular and plural ironiske)

  1. ironic

Related terms[edit]

References[edit]

Norwegian Nynorsk[edit]

Etymology[edit]

From Ancient Greek eironikos.

Adjective[edit]

ironisk (neuter singular ironisk, definite singular and plural ironiske)

  1. ironic

Related terms[edit]

References[edit]

Swedish[edit]

Adjective[edit]

ironisk (comparative mer ironisk, superlative mest ironisk)

  1. ironic

Declension[edit]

Inflection of ironisk
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular ironisk mer ironisk mest ironisk
Neuter singular ironiskt mer ironiskt mest ironiskt
Plural ironiska mer ironiska mest ironiska
Masculine plural3 ironiske mer ironiska mest ironiska
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 ironiske mer ironiske mest ironiske
All ironiska mer ironiska mest ironiska
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

References[edit]